Ηρωισμός ή καταστροφή;

Κάνοντας μια βόλτα στο Φατσοβιβλίο βλέπω μια πόλωση: 

Από την μια οι ρεαλιστές που πιστεύουν ότι η νέα κυβέρνηση ακολουθεί επικίνδυνη πολιτική που θα οδηγήσει στην καταστροφή κι από την άλλη οι ενθουσιώδεις που βλέπουν την κίνηση Τσίπρα και Βαρουφάκη σαν ηρωική.

Για να ξεκαθαρίσω την θέση μου, τείνω προς την δεύτερη μερίδα χωρίς όμως να έχω ψευδαισθήσεις. 
Οι ευρωπαίοι ηγέτες σίγουρα θα κοιτάξουν το συμφέρον πρωτίστως των τοκογλύφων και των άλλων "παράσιτων" (συγνώμη "ελίτ") που κυβερνούν την χώρα μας τα τελευταία 5 χρόνια. Έχουν όλα τα "χαρτιά" στα χέρια τους και αν δεν θέλουν να διαπραγματευθούν, το παιχνίδι θα τελειώσει εκεί. Το θέμα είναι πόσο αποφασισμένοι είναι και ως που θα το τραβήξουν και επίσης πόσο έξυπνοι και λογικοί είναι. Για τα δύο τελευταία δεν τρέφω και πολλές ελπίδες, αν κρίνω από την "ρεαλιστική" τους πολιτική των τελευταίων χρόνων.

Στο εσωτερικό μέτωπο, τράπεζες και ΜΜΕ έχουν ήδη ξεκινήσει πόλεμο για να πιέσουν την κοινή γνώμη να την τρομακρατήσουν και να δημιουργήσουν καταστάσεις αστάθειας. 

 Όλοι ξέρουμε τι θα κάνουν οι ευρωπαίοι της Φωτισμένης Δεσποτείας το έχουμε δει άλλωστε το έργο και παλιότερα. Δεν είναι αυτό το ζήτημα.

Το ζήτημα είναι εμείς τι θέλουμε;

Τι θέλουμε ως λαός, ως κοινωνία και ως άτομα; 

Τι θα κάνουμε και μέχρι που είμαστε αποφασιμένοι να τραβήξουμε το σκοινί;

Είμαστε έτοιμοι, ως λαός (έστω αυτό το 37% που ψήφισε ΣΥΡΙΖΑ) να υποστούμε τις συνέπειες μιας αρνητικής έκβασης της υπόθεσης?

Διότι την Κυριακή των εκλογών ξέραμε και ήξεραν γιατί ψηφίζαμε, οπότε δικαιολογίες τύπου "δεν ήξερα, δε διάβασα", δεν ισχύουν.

Είμαστε σε πόλεμο, έναν ιδιότυπο πολεμο χωρίς σφαίρες κι έξυπνα όπλα αλλά εξίσου καταστροφικό.

Οι σκέψεις και οι πράξεις μας πρέπει να προσαρμοστούν σε αυτή την πραγματικότητα και να είμαστε έτοιμοι για τα πάντα.

Καλημέρα σε όλους σας.