Ο δύτης δε χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να σηκώσει το κορμάκι του παιδιού με τα αθλητικά παπούτσια.
Θα μπορούσε να είναι το δικό μου, το δικό σας.
Βρέθηκε εδώ, να πίνει τα νερά του Αιγαίου γιατί οι γονείς της προσπαθούσαν να τη γλιτώσουν από κάτι χειρότερο:
Πείτε μου, αν βομβάρδιζαν το σπίτι σας, δε θα τρέχατε οπουδήποτε για να σώσετε τα παιδιά σας;
Κι αν δε σας άνοιγαν τις πόρτες, δε θα πηδούσατε μάντρες και φράχτες για να ξεφύγετε;
Κι αν δε σας έδιναν βίζα, δε θα προσπαθούσατε να περάσετε νύχτα, κρυφά, με κάθε τρόπο;
Και δε θα δίνατε τη βέρα σας, τις λίρες του παππού κι ό,τι άλλο είχατε σ' όποιον σας υποσχόταν ότι μπορεί να σας βγάλει από την κόλαση, να σας πάει σ' έναν τόπο όπου τα παιδιά θα μπορούσαν να παίζουν στο πάρκο αντί να τρέμουν στο καταφύγιο;
Τι κάνουμε;
Γιατί δεν ξεσηκωνόμαστε όλοι;
Ανοίξτε τις πύλες! Καίγεται το σπίτι τους, ανοίξτε μια πόρτα να σωθούν οι άνθρωποι.
Ακόμη καλύτερα, πάρτε μια μάνικα να σβήσετε τη φωτιά.
Γιατί οι κυβερνήσεις μας κάθονται;
Οι ίδιες κυβερνήσεις που δεν είχαν κανένα πρόβλημα να μπουν στη Λιβύη, το Ιράκ, να "σώσουν" το Βιετνάμ και την Κορέα, σήμερα δε θέλουν να παρέμβουν "στα εσωτερικά ξένου κράτους".
Ψεύτες.
Υποκριτές.
Υποκριτές κι εμείς, γιατί σηκώνουμε τους ώμους, γιατί αλλάζουμε κανάλι.
Γιατί δεν έχουμε βγει στους δρόμους να τους ντροπιάσουμε;
Τα ίδια κάναμε στο Νταρφούρ, στη Ρουάντα.
Τα ίδια κάναμε πιο παλιά, σ' όσους ήθελαν να ξεφύγουν από τη Γερμανία του Χίτλερ.
Πόσοι άνθρωποι πρέπει να πεθάνουν στα σύνορα της αναλγησίας;
Πώς τολμάμε να διακηρύσσουμε ότι υπερασπιζόμαστε τα ανθρώπινα δικαιώματα;
Το δικαίωμα να πάω όπου θέλω, δεν είναι δικαίωμα;
Τους σκοτώνουν και δεν έχουν το δικαίωμα να τρέξουν να ξεφύγουν;
Πού είναι τα ελεύθερα κράτη της Δύσης που κάποτε αποδοκίμαζαν τις χώρες του ανατολικού μπλοκ που εμπόδιζαν την ελεύθερη μετακίνηση των πολιτών τους.
Τώρα γιατί εμποδίζουν την ελεύθερη μετακίνηση άλλων πολιτών;
Ανοίξτε τις πύλες!
Κάποτε μας δίδασκαν "αγάπα τον πλησίον σου." Σήμερα η λέξη αυτή δεν ακούγεται πια.
Ο "πλησίον" έχει γίνει "παράνομος," "μαύρος," "μετανάστης," "λαθραίος," "ανεπιθύμητος."
Βολικές ταμπέλες για να ξεχνάμε ότι οι ανεπιθύμητοι "μαύροι," "μετανάστες" και "λαθραίοι" είναι άνθρωποι, είναι κυνηγημένοι, είναι οι φτωχότεροι των φτωχών.
Από μια χώρα που έχει ζήσει την προσφυγιά και τη μετανάστευση αμέτρητες φορές, που έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου, που κάποτε λάτρευε τον Ξένιο Δία και σήμερα τον πράο Ιησού, περίμενα κάτι καλύτερο.
Σημ: Περισσότερες φωτογραφίες για το τι προσπαθούσαν να γλιτώσουν οι "λαθρομετανάστες" εδώ. Προσοχή: δε συστήνοναι σε άτομα με ανθρωπιά.
