Το Σύνταγμα μπορεί να άδειασε, αλλά η καρδιά μου χτυπά ακόμη εκεί. Ναι, πιστεύω ακόμα ότι μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα σ' αυτόν τον τόπο. Στο μεταξύ εδώ θ' αποτυπώνω τη δική μου ματιά στην Ελλάδα της κρίσης.

Πέμπτη 28 Ιουνίου 2012

Μια εικόνα = 1000 λέξεις

Χτες βρήκα αυτή την εικόνα που τα λέει όλα:


Χρειάζεται μετάφραση; Ενώ τα Μέσα μας παρουσιάζουν ως οργισμένους βάνδαλους που τα σπάνε χωρίς λόγο κι αιτία, και ενώ η αστυνομία μας αντιμετωπίζει σαν επικίνδυνους τρομοκράτες, η υπόλοιπη Ευρώπη πιστεύει σοβαρά πως δεν είμαστε παρά ένα μάτσο τεμπέληδες που τα φάγαμε και τώρα απλά αρνούμαστε να πληρώσουμε.
Στο μεταξύ, στις αισιόδοξες στιγμές μας, έχουμε την αφέλεια να πιστεύουμε ότι μπορούμε ν' αλλάξουμε το σύστημα. Σιγά... Είμαστε πολύ απασχολημένοι να τρέχουμε σαν το Βέγγο για να βρούμε καμιά δουλειά, όταν δε σκύβουμε το κεφάλι για να μη χάσουμε αυτήν που έχουμε, όσοι την έχουμε.
Απαισιόδοξο; Σίγουρα.
Υπερβολικό; Δε νομίζω. Και λίγα λέει...