Το Σύνταγμα μπορεί να άδειασε, αλλά η καρδιά μου χτυπά ακόμη εκεί. Ναι, πιστεύω ακόμα ότι μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα σ' αυτόν τον τόπο. Στο μεταξύ εδώ θ' αποτυπώνω τη δική μου ματιά στην Ελλάδα της κρίσης.

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Αυτό είναι το ανθρώπινο πρόσωπο του Υπουργείου Υγείας;

Από το Μητροπολιτικό Κοινωνικό Ιατρείο στο Ελληνικό:

Δελτίο Τύπου
Έχουμε συνηθίσει όταν αναλαμβάνει κάποιο υπουργείο ένας νέος υπουργός να ακούμε μεγάλα λόγια και υποσχέσεις.  Αυτό που δεν μπορούμε να συνηθίσουμε όμως με τίποτα, και ας έχουν περάσει σχεδόν 3 χρόνια από την έναρξη λειτουργίας μας, είναι ο ανάλγητος και απάνθρωπος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζει η εκάστοτε πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Υγείας τους πολίτες.
Έχουμε παρουσιάσει πάρα πολλές περιπτώσεις ανασφάλιστων αλλά και ασφαλισμένων πολιτών που με διάφορους τρόπους το Εθνικό Σύστημα Υγείας τους αποκλείει (βάσει οδηγιών που έχει δώσει ή λόγω της αδιαφορίας του Υπουργείου Υγείας).


Σήμερα παρουσιάζουμε, μετά από ενημέρωση που είχαμε από τον σύλλογο ΚΕΦΙ*, την περίπτωση ασφαλισμένης (!) καρκινοπαθούς, που νοσεί από καρκίνο στον μαστό, και ενώ μέχρι τώρα το όνομα της συμπεριλαμβανόταν στη λίστα για ακτινοθεραπεία του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου «Αττικόν», την ενημέρωσε η Διεύθυνση του Ακτινολογικού ότι λόγω της εκκρεμούς πληρωμής των Ακτινολόγων θεραπευτών – εδώ και ενάμιση χρόνο – το Ακτινολογικό Εργαστήριο έχει διακόψει τη λειτουργία του τις απογευματινές ώρες και δεν εξυπηρετεί τις ανάγκες των ασθενών.
Με λίγα λόγια το νοσοκομείο αρνείται να παράσχει την απαραίτητη θεραπεία στην ασθενή (και σε πόσους άλλους άραγε;) και την πετάει εκτός Εθνικού Συστήματος Υγείας χωρίς να της δοθεί καμία εναλλακτική λύση, αφήνοντας την ουσιαστικά στην τύχη της.  Εθελοντής γιατρός μας ήρθε σε επαφή με την διοίκηση του νοσοκομείου και ζήτησε εξηγήσεις, βάσει των όσων καταγγέλλει η ασθενής.  Μέχρι στιγμής κανένας από το νοσοκομείο δεν μας έχει καλέσει να μας ενημερώσει για το τι θα κάνει η ασθενής, όπως και κανένας δεν έχει ενημερώσει τον σύλλογο ΚΕΦΙ που έχει αποστείλει επιστολή στην διοίκηση του νοσοκομείου αλλά και στον Υπουργό Υγείας, κ. Μάκη Βορίδη, προσωπικά.
Για να δούμε πόσο «ανθρώπινο» είναι το πρόσωπο του Υπουργείου Υγείας, πριν από λίγες μέρες ένα 18μηνών βρέφος στη Κω έχασε τη ζωή του διότι – βάσει καταγγελιών κατοίκων του νησιού – δεν υπάρχει παιδίατρος στο νοσοκομείο του νησιού εδώ και τέσσερα χρόνια!  Διαβάστε περισσότερα στην ηλεκτρονική σελίδα https://secure.avaaz.org/el/petition/Pros_oloys_toys_armodioys_tis_politikis_igesias_Soste_anthropines_zoesOHI_alla_thymata_logo_elleipseon/?dqHKZhb&  όπου κάτοικοι του νησιού μαζεύουν ηλεκτρονικές υπογραφές για τα αυτονόητα.
Παράλληλα σύμφωνα με την πρόεδρο της Πανελλήνιας Ένωσης Σπανίων Παθήσεων Μαριάννα Λάμπρου, τον τελευταίο μήνα το παιδιατρικό νοσοκομείο «Αγία Σοφία»  δεν έχει στο φαρμακείο του τα πανάκριβα νοσοκομειακά φάρμακα για τα παιδιά που πάσχουν από λυσοσωματικά νοσήματα, όπως η νόσος Gaucher, Fabry, MPSI & Pompe, Hunter και πολλά άλλα.  Σύμφωνα με τα όσα καταγγέλλει, οι γονείς των παιδιών δεν μπορούν να βρουν τα, απαραίτητα για τη ζωή των παιδιών τους, φάρμακα στο νοσοκομείο διότι αδυνατεί να  προμηθευτεί το ίδιο τα πανάκριβα σκευάσματα εξαιτίας του χαμηλού προϋπολογισμού του.
Όλα τα παραπάνω είναι ενδεικτικά της κρίσιμης κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει το Εθνικό Σύστημα Υγείας λόγω της μεγάλης σε έκταση υποχρηματοδότησης του.  Τα περιστατικά που μας καταγγέλλονται σε καθημερινή βάση είναι πραγματικά πάρα πολλά και με δυσκολία καταφέρνουμε να βοηθήσουμε όλους τους πολίτες που ζητάνε τη βοήθεια μας.  Από μικρά βρέφη μέχρι υπερήλικες συνταξιούχοι, όλοι βιώνουν το ανάλγητο και σκληρό πρόσωπο μια πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Υγείας που είναι παντελώς απούσα και δεν κάνει έστω και τα ελάχιστα για να βοηθήσει όλους τους πολίτες που έχουν ανάγκη.  Το γραφείο του Υπουργού Υγείας πλέον μας αγνοεί πλήρως και δεν δίνει καμία σημασία στις εκκλήσεις μας.  Πολύ σύντομα θα επανέλθουμε με νέες καταγγελίες και συγκεκριμένα παραδείγματα ασθενών που το Υπουργείο έχει αφήσει στην τύχη τους.
* Σύλλογος Καρκινοπαθών-Εθελοντών-Φίλων-Ιατρών «ΚΕΦΙ» Αθηνών

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΙΚΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ
ΩΡΕΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
(ΔΕΥΤΕΡΑ-ΠΕΜΠΤΗ 10:00-20:00, ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 10:00-19:00) και (ΣΑΒΒΑΤΟ 10:00-14:00)
ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ: 210 9631950
ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΙΑΤΡΕΙΟΥ: εντός της πρώην Αμερικανικής βάσης
(δίπλα στο Πολιτιστικό Κέντρο Ελληνικού, 200 μέτρα από την Τροχαία Ελληνικού)
Ιστοσελίδα http://www.mkiellinikou.org Email mkiellinikou@gmail.com 

Αναδημοσίευση από εδώ: http://www.mkiellinikou.org/blog/2014/10/23/ypourgeio/

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Παγωτάκι



Λίγα βήματα δίπλα από τον άστεγο του προηγούμενου ποστ, μια κοπελιά έχει αράξει σ' ένα περβάζι βιτρίνας για ν' απολαύσει ένα παγωτάκι στη ζέστη του απομεσήμερου.

Πώς γίνεται ν' απολαμβάνεις οτιδήποτε δίπλα στην απόλυτη στέρηση;

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Άστεγος



Νεαρό παλλικάρι, την ώρα της μεγάλης ζέστης, κάπου κοντά στο Σύνταγμα.

Η χάρτινη πινακίδα γράφει:

"Με λένε Άγγελο.
Είμαι έξι μήνες άστεγος.
Ζητάω εργασία!!
Σας παρακαλώ!!
Σας ευχαριστώ!!!"

Μια κυρία που περνούσε από εκεί και με είδε να τον κοιτάζω μου είπε με πεποίθηση πως είναι ναρκομανής. Δε μου φαίνεται. Ποιον ναρκομανή είδατε να ζητά εργασία;

Σάββατο 31 Μαΐου 2014

Ενάντια στην εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική

Aπό την Επιτροπή αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού


Ο αγώνας ενάντια στα μεταλλεία στη Χαλκιδική αποτελεί ένα μαζικότατο και πολύμορφο αγώνα, που πλαισιώνεται από ανθρώπους με πολύ διαφορετικές καταβολές, οι οποίοι επιμένουν εδώ και χρόνια να αντιστέκονται απέναντι στην ανάπτυξη των μεταλλευτικών δραστηριοτήτων της Ελληνικός Χρυσός – EldoradoGold στην περιοχή Σκουριές του όρους Κάκαβος, στη Β.Α.Χαλκιδική. Απέναντι σε ένα έργο που θα επιφέρει ανυπολόγιστες συνέπειες στην ισορροπία και την ίδια την ύπαρξη των τοπικών οικοσυστημάτων, ορισμένες από τις οποίες, πριν ακόμα ολοκληρωθεί η ανάπτυξη του έργου, έχουν ήδη αρχίσει να λαμβάνουν πραγματικές διαστάσεις, περιλαμβάνοντας σημαντικές περιβαλλοντικές καταστροφές και πλήττοντας τις τοπικές παραγωγικές δραστηριότητες.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των χρόνων, ο αγώνας της Χαλκιδικής έχει πάρει ποικίλες μορφές, που συνθέτουν από κοινού την πραγματικότητά του: άλλοτε πορείες ή συγκεντρώσεις στο βουνό, άλλοτε διαδηλώσεις και εκδηλώσεις σε χωριά και μεγάλες πόλεις, άλλοτε αποκλεισμούς δρόμων και άλλοτε καταστροφές σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό της εταιρείας, με σκοπό το μπλοκάρισμα του έργου, αλλά και με πάγια διεκδίκηση τον αποχαρακτηρισμό της Χαλκιδικής από μεταλλευτική ζώνη και την αποκατάσταση όσων περιοχών έχουν ήδη πληγεί.
Όπως ήταν αναμενόμενο, το κράτος έχει επιχειρήσει κάθε δυνατό τρόπο, προκειμένου να προστατεύσει την εξέλιξη του έργου και να εμποδίσει την εξάπλωση του αγώνα πέρα από τα γεωγραφικά όρια της Χαλκιδικής. Έτσι, έχει επιβάλει στην περιοχή μια κατάσταση εξαίρεσης που ορίζει την υλοποίηση του έργου ως μονόδρομο, με πρόσχημα την εθνική σωτηρία, ενώ από το Μάρτιο του ’12 με τη βίαιη εισβολή της εταιρείας στο βουνό – που σήμανε και την έναρξη των εργασιών της – και ακόμα περισσότερο μετά την καταστροφή του εργοταξίου της εταιρείας το Φεβρουάριο του ’13, η Χαλκιδική αποτέλεσε πεδίο δοκιμών αναβαθμισμένων κατασταλτικών πρακτικών που απέβλεπαν στην τρομοκράτηση των αντιστεκόμενων: πρωτοφανή μεγέθη δυνάμεων καταστολής σε διαδηλώσεις, αλλά και μέσα στα χωριά, σοβαροί τραυματισμοί από την άσκηση «νόμιμης» βίας, με μανιώδεις ρίψεις δακρυγόνων σε ευθεία βολή, εκατοντάδες πολύωρες προσαγωγές διαδηλωτών χωρίς την παρουσία δικηγόρων, λήψη DNA από 100άδες αγωνιζόμενους χωρίς να έχουν καν απαγγελθεί κατηγορίες και σε κάποιες περιπτώσεις δια της βίας.
Ταυτόχρονα, μέσω της εγκαθίδρυσης μιας βιομηχανίας διώξεων στην περιοχή και ιδιαίτερα με τον σχηματισμό δικογραφιών χιλιάδων σελίδων με κατηγορητήρια, που σε αρκετές περιπτώσεις αφορούν σε βαριά κακουργήματα, το κράτος προκειμένου να στοχοποιήσει το κοινωνικό κίνημα της Χαλκιδικής, για να επιδείξει αποτελεσματικότητα στην πάταξη αυτού που ορίζει ως «ανομία», έχει επιχειρήσει να κατασκευάσει σενάρια για υποτιθέμενες εγκληματικές οργανώσεις που δρουν στην περιοχή εμποδίζοντας την ανάπτυξη της χώρας. Η κατηγορία της σύστασης εγκληματικής οργάνωσης περιλαμβάνεται στα κατηγορητήρια των δύο μεγάλων δικογραφιών, αυτής των 29 υπόπτων για ενέργειες που έλαβαν χώρα κατά την κινητοποίηση στο Λάκκο Καρατζά (το Μάιο του ‘13) και στην περιοχή της Ιερισσού (από τις αρχές Μαΐου μέχρι και τις 25 Αυγούστου 2013) και αυτής των 20 υπόπτων για την υπόθεση του εμπρησμού τμήματος του εργοταξίου της εταιρείας (τον Φεβρουάριο του ‘13), 4 από τους οποίους μάλιστα υπέστησαν πολύμηνες προφυλακίσεις.
Χαρακτηριστικό μάλιστα είναι το γεγονός ότι η ποινικοποίηση αυτή δεν αναφέρεται μόνο στην πράξη, αλλά και στην ίδια τη σκέψη και τη βούληση, γεγονός που έχει ανοίξει το δρόμο για την άσκηση φρονηματικών διώξεων. Έτσι, ήδη από τις πρώτες δυναμικές κινητοποιήσεις, το φθινόπωρο του ’12, βλέπουμε να ασκούνται διώξεις που αφορούσαν στην ίδια τη συμμετοχή σε κινητοποίηση, ενώ λίγο αργότερα, μετά το Φεβρουάριο του ’13, ακολούθησαν διώξεις περί ηθικής αυτουργίας.
Επιπλέον, σε ό,τι αφορά στην κατά συρροή λήψη DNA, είναι προφανές ότι οι διωκτικές αρχές αποσκοπούν στη χρήση γενετικού υλικού, προκειμένου να προσδώσουν ένα δήθεν ορθολογικό και επιστημονικοφανές έρεισμα στις παράλογες διώξεις που κατασκευάζουν, παρά το γεγονός ότι η μέθοδος ταυτοποίησής του δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει αξιόπιστο «αποδεικτικό στοιχείο», μιας και το DNA μπορεί να κατασκευαστεί τεχνητά εξ αρχής, να αναπαραχθεί και να μεταφερθεί από τρίτους κατά βούληση, χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ο χρόνος κατά τον οποίο έγινε η μεταφορά του γενετικού αποτυπώματος. Είναι φανερή επίσης η απόπειρα δημιουργίας και διατήρησης τράπεζας γενετικού υλικού στην περιοχή, που συνιστά στην ουσία την εφαρμογή ενός βιολογικού φακελώματος που θα είναι πάντα διαθέσιμο προς χρήση, σύμφωνα με τις εκάστοτε εντολές της εξουσίας και αποσκοπεί στην επιβολή ενός καθεστώτος ομηρίας στους αγωνιζόμενους.
Μετά από ένα ικανό διάστημα αδράνειας των ανακριτικών διαδικασιών, το κράτος επιχείρησε πριν περίπου δύο μήνες να προχωρήσει σε μια νέα αναβάθμιση της τρομοκράτησης και ομηρίας των αγωνιζόμενων, αναγνωρίζοντας την απειλή που μπορεί να αποτελέσει για την εξέλιξη του έργου η συστηματική τους παρουσία και αντίσταση στο βουνό, ειδικά σε μια περίοδο κατά την οποία η εταιρεία επιδιώκει να επιταχύνει τις διαδικασίες προς την κατασκευή του εργοστασίου. Στις 7 Μαρτίου 2013, 23 από τους 29 κατηγορούμενους στην υπόθεση του Καρατζά – κάτοικοι Χαλκιδικής και Θεσσαλονίκης – κλήθηκαν βάσει ανακριτικής διάταξης να προσέλθουν για λήψη γενετικού υλικού, προκειμένου να συγκριθεί το DNA τους με αυτό που βρέθηκε στην υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου. Οι περισσότεροι από τους κληθέντες, κατέθεσαν προσφυγή στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, ζητώντας την ακύρωση της απόφασης της ανακρίτριας να υποβληθούν σε ανάλυση DNA, καθώς και αίτημα αναστολής για να σταματήσει η διαδικασία μέχρι την εκδίκαση της προσφυγής τους. Μάλιστα, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν υπάκουσαν στη σύσταση της ανακρίτριας να δώσουν DNA για να μην κατηγορηθούν για «απείθεια» και αποχώρησαν. Τελικά, η προσφυγή απορρίφθηκε από το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, ενώ οι 23 υποχρεώθηκαν στη λήψη του γενετικού τους υλικού πριν την εκδίκασή της. Προκειμένου να καταδείξουν την έντονη αντίθεσή τους στην εξευτελιστική διαδικασία της λήψης DNA, καθώς και στη διατήρηση τράπεζας γενετικού υλικού, 2 από τους 23 επέλεξαν να μην παρουσιαστούν κατά την ορισμένη από την ανακρίτρια ημερομηνία για να παραδώσουν δείγμα γενετικού υλικού και κατόπιν τούτου προσήχθησαν στη Θεσσαλονίκη και υποχρεώθηκαν σε βίαιη λήψη του γενετικού τους υλικού στη ΓΑΔΘ.
Είναι φανερό ότι η νέα αυτή κλήση αγωνιζόμενων για γενετικό υλικό, πέρα από το γεγονός ότι επιδιώκει να συμβάλει στην εξέλιξη της τράπεζας γενετικού υλικού που έχει ήδη δημιουργηθεί στην περιοχή, αποβλέπει, επιπλέον στη σύνδεση των δύο δικογραφιών με απώτερο σκοπό την καλύτερη θεμελίωση της ρητορικής της κυριαρχίας περί της ύπαρξης και δράσης εγκληματικής οργάνωσης στη Χαλκιδική, δεδομένου ότι – όπως αναφέρεται στην ανακριτική διάταξη – «σε αμφότερες τις δικογραφίες υφίστανται κοινοί κατηγορούμενοι και πράξεις που βάλουν στη ματαίωση ή αναστολή οποιασδήποτε μεταλλευτικής δραστηριότητας». Βέβαια, ο σκοπός αυτός της σύνδεσης των δικογραφιών δεν θα μπορούσε να επιτευχθεί χωρίς να βρεθούν εξιλαστήρια θύματα. Έτσι, όπως ήταν αναμενόμενο, οι μεθοδεύσεις αυτές κατέληξαν στη γνωστοποίηση σε ένα εκ των 23 ατόμων της ταυτοποίησης του δείγματός του με γενετικό υλικό από την υπόθεση του εμπρησμού του εργοταξίου. Μάλιστα, η ταυτοποίηση τού γνωστοποιήθηκε πολύ αργότερα από το χρονικό όριο – μετά τη λήψη – που προσδιορίζεται από το νόμο και μάλιστα λίγο πριν την διεξαγωγή των εκλογών, στις αρχές του Μαΐου.
Λίγες μέρες αργότερα, 3 άτομα από τη δικογραφία του Καρατζά κλήθηκαν σε κατά βούληση επαλήθευση – με νέα λήψη DNA – της ταυτοποίησης που έγινε στο στάδιο της προανάκρισης στα δείγματα του γενετικού υλικού τους για την εν λόγω υπόθεση. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι η ταυτοποίηση του γενετικού τους υλικού δεν τους είχε κοινοποιηθεί, ώστε να μπορούν να το αμφισβητήσουν. Ένας εξ αυτών επέλεξε να μην παραστεί στην επανεξέταση, αμφισβητώντας έμπρακτα την όλη διαδικασία λήψης γενετικού υλικού που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της προανάκρισης.
Η αντίσταση στην εξόρυξη χρυσού αποτελεί αντίσταση στη λεηλασία και την καταστροφή των κοινών φυσικών πόρων, όπως η γη, τα δάση, το νερό και ο αέρας, στο βωμό της ανάπτυξης και του κέρδους εγχώριων και πολυεθνικών εταιριών. Αντίσταση στην υποβάθμιση των ζωών μας και του μέλλοντος των παιδιών μας. Μάλιστα, ο αγώνας αυτός συνιστά σημαντική απειλή για τα σχέδια της κυριαρχίας, δηλαδή για την κερδοφορία των εταιριών και το ρόλο του κράτους ως απόλυτο διαχειριστή της κοινωνικής ροής, καθώς δημιουργεί παρακαταθήκες για αγώνες ενάντια σε άλλα ανάλογα επενδυτικά σχέδια που περνούν πάνω από τις ζωές μας.
Η επίθεση κράτους και εταιρείας ενάντια σε οποιονδήποτε αγωνιζόμενο συνιστά επίθεση εναντίον όλων μας, μια επίθεση που τελικά στοχεύει στον ίδιο τον αγώνα. Συνεπώς, αν θέλουμε να μην υποκύψουμε στην προσπάθεια κράτους και εταιρειών να καταστείλουν και να ποινικοποιήσουν κάθε φωνή που αντιστέκεται, οφείλουμε όχι μόνο να συνεχίσουμε τον αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού και να τον συνδέσουμε με άλλους συναφείς αγώνες, αλλά και να αντισταθούμε στην ανάπτυξη της βιομηχανίας διώξεων στην περιοχή. Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τον αγώνα χωρίς να υιοθετούμε αμυντικές στάσεις διαπραγματευόμενοι τη νομιμότητα του με όρους αστικής δικαιοσύνης, γιατί γνωρίζουμε ότι είναι δίκαιος. Απέναντι στη «νόμιμη» βία της κυριαρχίας που απαιτεί από τους κοινωνικούς αγώνες πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης και υπακοής, οφείλουμε να αντιτάξουμε την αδιαπραγμάτευτη αλληλεγγύη μας σε όσους υφίστανται ή θα υποστούν μελλοντικά τις συνέπειες της επιβολής κρατικής τρομοκρατίας στην περιοχή, σε όλους εκείνους που διώκονται γιατί μαζί με χιλιάδες άλλους υπερασπίστηκαν με αξιοπρέπεια τη γη και την ελευθερία τους.

BoaNmiQIMAAEWux
Επιτροπή αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού
Η επιτροπή αλληλεγγύης στους διωκόμενους του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού συγκροτήθηκε το καλοκαίρι του 2013 από άτομα με διαφορετικές οπτικές και αφετηρίες, αλλά με κοινό τόπο ότι η διαδικασία του αγώνα ενάντια στην εξόρυξη χρυσού, αλλά και της υπεράσπισης των διωκόμενων δεν μπορεί παρά να είναι κινηματική, δηλαδή σε ευθεία αντιπαράθεση με την επένδυση και αυτούς που την υποστηρίζουν, με διαδικασίες στις οποίες συμμετέχουν ισότιμα όλοι οι αγωνιζόμενοι, με ανοιχτές και αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες και έξω από μικροπολιτικές σκοπιμότητες. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ότι η υπεράσπιση των διωκόμενων δεν μπορεί να επαφίεται στη νομική διαχείριση με γνώμονα την εμπιστοσύνη στην αστική δικαιοσύνη, αλλά θα πρέπει να βασίζεται στο ίδιο το κίνημα, τις αντιστάσεις του και την πίεση που μπορεί να ασκήσει μέσω της αλληλεγγύης που εκδηλώνει.

Δευτέρα 26 Μαΐου 2014

Μετά τις Ευρωεκλογές

Αφιερωμένο στους Ευρωπαίους πολίτες που ψήφισαν ακροδεξιά και νεοναζιστικά κόμματα στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
Δεν θέλω να πιστέψω ότι όλοι τους είναι φασίστες.
Θέλω να πιστεύω ότι είναι φοβισμένοι και απογοητευμένοι άνθρωποι που νομίζουν ότι ψηφίζοντας την ακροδεξιά θα δείξουν τη διαμαρτυρία τους. 
Θέλω να πιστεύω ότι οι περισσότεροι από αυτούς νομίζουν ότι τα ακροδεξιά κόμματα θα τους σώσουν από τα δεινά που μαστίζουν σήμερα την Ευρώπη.
Θέλω να πιστεύω ότι μέσα στην απόγνωση τους έχουν πλανηθεί και τυφλωθεί.
Θέλω να πιστεύω.
Μπορεί να είμαι και αφελής...
Δεν θέλω να κάνω γενικεύσεις και αυθαίρετες αναλογίες - ξέρω ότι η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται πάντοτε με τον ίδιο τρόπο και ότι οι συνθήκες δεν είναι οι ίδιες.
Αλλά επιμένω ότι η ιστορία διδάσκει.
Την δεκαετία του τριάντα υπήρχε μια παρόμοια άνοδος των φασιστών στην Ευρώπη - κάποιοι από αυτούς ανέλαβαν και την εξουσία στις χώρες τους.
Υπηρέτησαν τα συμφέροντα των ελίτ αλλά έδωσαν και ένα ξεροκόμματο στους λαούς τους.
Λίγα χρόνια μετά η Ευρώπη και ο υπόλοιπος κόσμος ζούσαν τον χειρότερο πόλεμο που είχε δει η ανθρωπότητα μέχρι τότε.
60 με 85 εκατομμύρια μάχιμοι και άμαχοι σκοτώθηκαν ή πέθαναν.
Εκατοντάδες, για να μην πω χιλιάδες, πόλεις και χωριά καταστράφηκαν από τους βομβαρδισμούς και τις μάχες.
Εκατομμύρια άνθρωποι ξεσπιτώθηκαν 
Εκατομμύρια άλλοι εξοντώθηκαν με βιομηχανικές μεθόδους γιατί απλούστατα είχαν διαφορετική καταγωγή η θρησκεία.
Και στο τέλος για να νικηθεί το κακό η ανθρωπότητα μετατράπηκε σε κτήνος.
Δείτε τις φωτογραφίες.
Οι άνθρωποι που εικονίζονται σε αυτές έζησαν την φρίκη 
Την φρίκη που έφερε ο φασισμός και οι πολιτικές που τον τρέφουν και τον δυναμώνουν.
Εύχομαι σε όλους μας και ιδίως σε αυτούς που ψήφισαν την ακροδεξιά στην Ευρώπη να μην ζήσουμε την ίδια φρίκη.











Δευτέρα 19 Μαΐου 2014

Αφιερωμένο στη Χρυσή Αυγή

Αποκλειστικά αφιερωμένη στο 16% των Αθηναίων που ψήφισαν Ελληνική Αυγή και τον "πατριώτη" Κασιδιάρη.
Υπάρχουν πολλές άλλες φωτογραφίες σαν αυτή, ακόμα πιο σκληρές. Αλλά φαίνεται ότι τις ξεχάσαμε.
Δεν ξέρω αν πρέπει να νιώσω οργή η ντροπή.
Πάντως για ένα πράγμα είμαι σίγουρη:
Ό,τι κι αν πιστεύουν αυτοί που πήγαν και ψήφισαν τους Ναζί χτες, δεν έχουν καμία, μα καμία, σχέση με την Ελλάδα και την ιστορία της.

Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Τι ΔΕ θα ψηφίσω

Δεν ξέρω τι θα ψηφίσετε.
Δεν ξέρω τι θα ψηφίσω.
Ξέρω όμως ποιους δεν θα ψηφίσω.
Δεν θα ψηφίσω τους δήθεν Έλληνες που υποστηρίζουν ότι έχουν το δικαίωμα να σκοτώνουν γιατί στις φλέβες τους τρέχει το αίμα των προγόνων. 
Δεν θα ψηφίσω τους εγκληματίες με τους αγκυλωτούς σταυρούς που τους βαφτίζουν μαιάνδρους.
Δεν θα ψηφίσω τα τσιράκια των βιομηχάνων και των εφοπλιστών που το παίζουν όμως αντισυστημικοί, χα-χα-χα.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που κυβερνούσαν -με τη δική μας ανοχή- τη χώρα αυτή επί 30 χρόνια με μόνο σκοπό να βολευτούν αυτοί και τα παιδιά τους.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που ψήφισαν τα μνημόνια γιατί δήθεν δεν τα διάβασαν.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που για να σώσουν την χώρα την βύθισαν όσο πιο βαθιά μπορούσαν.
Δεν θα ψηφίσω τον μέγα συνταγματολόγο και ρήτορα που μιλάει 60 λεπτά χωρίς να λέει τίποτα παρά μπαρούφες.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που εδώ και δύο χρόνια με χαρά διαλύουν δικαιώματα και επαγγέλματα.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που κλείνουν νοσοκομεία, σχολεία και πανεπιστήμια για να βγάλουν λίγα περισσότερα ευρουλάκια τα αφεντικά τους.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που ενώ μιλάνε για επίορκους δημοσίους υπαλλήλους έχουν οι ίδιοι καταπατήσει τον όρκο τους στο σύνταγμα.
Δεν θα ψηφίσω αυτούς που μου υπόσχονται μια μίζερη σταθερότητα για να ζω με σκυμμένο το κεφάλι επειδή το θέλουν αυτοί.
Σε τελική ανάλυση προτιμώ αν είναι να πεινάσω αυτό να γίνει επειδή το επέλεξα εγώ κι όχι κάποιος καλοχορτασμένος πολιτικάντης και το παρασιτικό αφεντικό του.
Το τι θα ψηφίσετε είναι δική σας υπόθεση, απλώς μην έχετε αυταπάτες γι αυτά που θα έρθουν μετά.
Καλό βράδυ και καλό βόλι.

Τρίτη 13 Μαΐου 2014

Σάτιρα και κοινωνικοπολιτική κριτική μέσα από παιδικά παιχνίδια;

Περίπου. Το blog "Plasticobilism" έχει περάσει από τα χίλια κύματα, αλλά αντέχει κόντρα σε κάθε απόπειρα λογοκρισίας (Pics)
"Ευτυχής πατέρας, δυστυχής Έλληνας. Δεν βλέπω καμιά θυσία μου να πιάνει τόπο, εκτός ίσως απ’ αυτές που έκανα για να αγοράσω playmobil στον γιο μου. Με σήκωσαν απ' τον καναπέ και δεν εννοώ μόνο για να παίξω μαζί του...".
Κάπως έτσι προλογίζεται το blog Plasticobilism από τον δημιουργό του, τον κατά κόσμο Νίκο Παπαδόπουλο.
Ο ίδιος είναι φυσικός, διδάκτωρ αστρονομίας και επαγγελματίας σεναριογράφος, όπως μας δήλωσε, σε επικοινωνία που είχαμε μαζί του. Κάποτε λεγότανPlaymobilism αλλά επειδή η Playmobil τον "κυνήγησε", άλλαξε το κωδικό του όνομα σε Plasticobilism.
Σε κείμενο του με τίτλο, "Playmobil όπως λογοκρισία", ανέφερε χαρακτηριστικά:
"Όπως ίσως γνωρίζετε ήδη, η Playmobil, χωρίς καμία προηγούμενη προειδοποίηση, έκλεισε τη σελίδα μου, Playmobilism. Οι λόγοι, που η ίδια η γερμανική Playmobil παραδέχτηκε ήταν:
1. Ότι χρησιμοποίησα τη λέξη "Playmobil" στο όνομα της σελίδας δημιουργώντας τη λανθασμένη εντύπωση ότι πρόκειται για εγκεκριμένες φωτογραφίες της Playmobil.
2. Ότι το περιεχόμενο των φωτογραφιών ήταν καθαρά πολιτικού χαρακτήρα, κάτι που εναντιώνεται στις οδηγίες τους για την τροποποίηση των φιγούρων, ή όπως λέμε στα αγγλικά είναι: against their (customizing) guidelines.
Να τονίσω εδώ ότι στις φωτογραφίες που δημιουργώ δεν φτιάχνω δικές μου φιγούρες Playmobil, αλλά χρησιμοποιώ ΜΟΝΟ αυτές που κυκλοφορούν στο εμπόριο, τις οποίες και έχω ΑΓΟΡΑΣΕΙ όλες (ευτυχώς ή δυστυχώς). Επομένως, δεν έχω custom φιγούρες, άρα δεν θα έπρεπε καν να με αγγίζουν οι όροι περί customizing. Εννοείται πως δεν θεωρείται custom φιγούρα αυτή του εμπορίου που της αλλάζεις απλώς τα μαλλιά ή τα ρούχα, κάτι που είναι τελείως θεμιτό από την ίδια την εταιρεία.
Στη συνέχεια, και μετά το κλείσιμο του Playmobilism, άνοιξα μια καινούρια σελίδα, την #Plasticobilism, προσέχοντας στο όνομα να μην υπάρχει κάτι που να μην παραπέμπει στην Playmobil, κάτι που έγινε όπως και οι ίδιοι παραδέχονται.
Αλλά δεν τους έφτασε αυτό. Έξι μόλις ημέρες (!) μετά το άνοιγμα της νέας μου σελίδας, η Playmobil Γερμανίας επιστρέφει για να μου γράψει πώς παρόλο που το νέο όνομα δεν περιέχει το trademark της Playmobil, το περιεχόμενο της σελίδας είναι πάλι πολιτικό και against their guidelines και αυτό μπορεί να βλάψει τη φήμη της εταιρείας τους (!). Γι’ αυτό μου ζητάνε ή να κλείσω τη σελίδα μόνος μου ή να αφαιρέσω τις φωτογραφίες με πολιτικό περιεχόμενο και να μην ξαναποστάρω τέτοιου περιεχομένου εικόνες, αλλιώς θα με ξανακλείσουν οι ίδιοι, με τη διορία να είναι η δεκάτη του Απρίλη 2014".
Ακολούθησε σειρά διαπραγματεύσεων και επισήμανση των guidelines της εταιρείας:
-Οποιοδήποτε φυλετική διάκριση
-Περιεχόμενο που χρησιμοποιείται για πολιτικές δηλώσεις
-Περιεχόμενο ακατάλληλο για παιδιά
-Εξτρεμιστικό περιεχόμενο κάθε είδους
-Επιθετικό περιεχόμενο και αντίστοιχο περιεχόμενο που σχετίζεται με πόλεμο και βία.
-Περιεχόμενο και μορφές που βλάπτουν τα παιδιά.”
Και συνεχίζει ο ίδιος: "Το πρόβλημα είναι ότι οι παραπάνω οδηγίες υπάρχουν μόνο στο site και ΜΟΝΟ στο ελληνικό site της Playmobil! Ψάχνοντας όλα τα site της εταιρείας σε όλες τις χώρες (σύνολο 18 site) ΠΟΥΘΕΝΑ δεν αναφέρονται οι παραπάνω οδηγίες".
Και παρακάτω: "ΠΟΥΘΕΝΑ λόγος για πολιτικές δηλώσεις (ποιος ακριβώς ορίζει το τι είναι πολιτική δήλωση;), ΠΟΥΘΕΝΑ για εξτρεμιστικό (ποιος ακριβώς ορίζει τι είναι εξτρεμιστικό;) περιεχόμενο. ΠΟΥΘΕΝΑ σε όλον τον κόσμο, εκτός από την Ελλάδα!".
Μάλιστα.
Και έρχεται η αποκάλυψη: "Αποφάσισα να περιηγηθώ στο ελληνικό site της Playmobil και να βρω αυτούς τους όρους που μου επιβάλλουν να ακολουθήσω. Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα ότι αυτό το link με τους όρους: Κατευθυντήριες γραμμές Geobra για την τροποποίηση φιγούρων και εξαρτημάτων PLAYMOBIL®, που εμφανίζεται σήμερα στο site τους δεν υπήρχε ΠΟΤΕ. Και, φυσικά, δεν υπήρχε ούτε την ημέρα που άνοιξα το playmobilism.blogspot, δηλαδή στις 6 Αυγούστου του 2013. Δεν μπορώ να εντοπίσω ακριβώς ποια μέρα προστέθηκε στο site  τους, αλλά είναι αποδεδειγμένο ότι μέχρι τις 12 Ιανουαρίου 2014 δεν υπήρξε ΠΟΤΕ! (έχω αποθηκεύσει ήδη όλα τα αρχεία από το 2010 μέχρι τον Ιανουάριο του 2014, οπότε όποιος θέλει να απευθυνθεί στον οργανισμό, για να σβήσει τα αρχεία της ελληνικής Playmobil είναι… καλοδεχούμενος.)... Όπως αντιλαμβάνεστε, η ελληνική Playmobil μπήκε και ΠΡΟΣΘΕΣΕ τις συγκεκριμένες οδηγίες (που τους πλασάρει ως νόμους!) ΜΟΝΟ στην Ελλάδα και μόνο και μόνο για να κατεβάσει το blog μου, τη σελίδα μου και να με φιμώσει. Είτε επειδή έχω ενοχλήσει κάποιους στην Ελλάδα είτε επειδή έχω εκνευρίσει τη μαμά Γερμανία".
"Το πρώτο μπλογκ το άνοιξα στις 6 Αυγούστου 2013 και λίγες μέρες αργότερα άνοιξα τη σελίδα που μου έριξαν", μας είπε ο ίδιος.
Και η δικαίωση:
Στη συνέχεια της ιστορίας, ο blogger αναφέρει ότι η γερμανική Playmobil επικοινώνησε ξανά μαζί του και τον ενημέρωσε πως αυτές οι οδηγίες για την απαγόρευση χρήσης φιγούρων της εταιρείας για πολιτικό και εξτρεμιστικό περιεχόμενο υπάρχουν και στις ιστοσελίδες της σε όλες τις χώρες που δραστηριοποιείται ήδη από το 2012, αλλά στην Ελλάδα οι οδηγίες αυτές αναρτήθηκαν το 2014 και βάσει αυτών του άσκησαν την λογοκρισία.
"Ο λόγος που μαζεύω τα Playmobil είναι αυτός που εξυπηρετείται από το blog και ο άλλος είναι ο γιος μου", μας δήλωσε επίσης ο Ν.Π. Εμείς, του ευχόμαστε ολόψυχα, καλή συνέχεια.
Μερικές από τις πιο εμπνευσμένες δημιουργίες του Blogger (οι λεζάντες είναι του NEWS 247 και όχι του ιδίου του Blogger):
Έχουμε πλεόνασμα, σωστά;
Η επανάσταση θα ξεκινήσει από το πλαστικό
Ψωμί, παιδεία, ελευθερία. 2014 edition
Έ-ε-ερχονται, ε-ε-εκλογές
Ας αναδιαμορφώσουμε το ΠΑΣΟΚ λοιπόν
Τα νιάτα της χώρας παρελαύνουν
ΕΟΠΥΥ και άλλα ωραία
Ήρθαν οι εκπτώσεις, ας εκμεταλλευτούμε το πλεόνασμα
Μπαλτάκος και μπαλτα-διά στη δημοκρατία
Άστεγα όνειρα
Εργάτες ενωμένοι
Το ρατσισμό βαθιά κατάλαβέ τον
Περισσότερα στο: Plasticobilism

Δευτέρα 31 Μαρτίου 2014

Λαϊκισμός

Βασικός μισθός 500 ευρώ για όλους; 
Κανένα πρόβλημα. 
Φτάνει οι κύριοι που νομοθετούν και ψηφίζουν να χαρίσουν όλη την περιουσία τους για την αποπληρωμή του χρέους και να ζουν ακριβώς με αυτά τα χρήματα και να πηγαίνουν στα ίδια ανύπαρκτα νοσοκομεία μ 'εμάς και να στέλνουν τα τέκνα τους στα κουτσουρεμένα πανεπιστήμια και όχι στο Ηarvard και το Yale με τα δικά μας λεφτά. 
Και επιπλέον, αν αποτυγχάνουν στο έργο τους, να τιμωρούνται παραδειγματικά και όχι να χαίρουν ασυλίας, την οποία οι ίδιοι ψηφίζουν.
Λαϊκισμός;
Και βέβαια όταν ακούω τα παράσιτα και τις βδέλλες που κυβερνούν και δημοσιογραφούν να μου λένε ότι τα νομοσχέδια που ψήφισαν είναι για το καλό της χώρας και των νέων της. 
Αλλά δεν φταίνε αυτοί, κάνουν την μόνη δουλίτσα που ξέρουν, την μόνη δουλίτσα για την οποία είναι άξιοι. 
Αυτοί που φταίνε είναι εμείς που τους αφήνουμε...

Παρασκευή 28 Μαρτίου 2014

Φάρμακα και μακαρόνια

Επιτέλους δεν θα υπάρχει κανένα πλέον εμπόδιο για την ανάπτυξη της χώρας. 
Αφού πλέον θα μπορεί ο καθένας μας να αγοράζει Depon μαζί με λίγη φέτα και αντιόξινα μαζί με τα αγγούρια. Lego και έμπλαστρα Λέοντος μαζί. Τι ευτυχία, πόσο φροντίζουν για 'μας. 
Άλλη μια μεγάλη επιτυχία της χώρας μας. 
Δεν ξέρω αν πρέπει να γελάσω η να κλάψω. 
Αλλά ξέρω τι θα κάνω. 
Για φάρμακα, οποιαδήποτε φάρμακα, θα πηγαίνω στους ανθρώπους που σπούδασαν και όχι στους κακοπληρωμένους υπαλλήλους των super markets. Στο σούπερ-μάρκετ θα πάω για μακαρόνια και γάλα. 
Ξέρω, θα είναι δύσκολο για πολλούς από 'μάς ιδίως αν αρχικά τα πουλάνε και πιο φτηνά (που θα γίνει, ώσπου να κατακτήσουν την αγορά και να ρυθμίζουν τις τιμές).
Αλλά αν μποϊκοτάρουμε τα σουπερ-μάρκετ/φαρμακεία μπορούμε, εμείς οι μικροί, ν' ακυρώσουμε αυτόν τον ηλίθιο νόμο.