Το Σύνταγμα μπορεί να άδειασε, αλλά η καρδιά μου χτυπά ακόμη εκεί. Ναι, πιστεύω ακόμα ότι μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα σ' αυτόν τον τόπο. Στο μεταξύ εδώ θ' αποτυπώνω τη δική μου ματιά στην Ελλάδα της κρίσης.

Σάββατο 7 Απριλίου 2012

ΓΙΑΤΙ;;;


Ένας άνθρωπος αυτοκτόνησε στο Σύνταγμα.
Δεν είναι ο μόνος.
Αμέτρητοι άλλοι, κυνηγημένοι από τα χρέη, απελπισμένοι από την ανεργία, χωρίς πόρους, χωρίς ελπίδα, κάνουν το ίδιο.


Γιατί;
Γιατί στρέφουμε την απελπισία και την επιθετικότητά μας προς τα μέσα;
Προς τα έξω πρέπει να τη στρέψουμε!
Όσο σκύβουμε το κεφάλι, τόσο αποθρασύνονται αυτοί που μας καταπιέζουν.
Η αυτοκαταστροφή δε θα τους συγκινήσει.
Η απάθειά μας τους ενθαρρύνει.
Η υποταγή μας τους δίνει δύναμη.
Αν δε δαγκώσουμε το χέρι που μας κρατά κάτω, δε θα σταματήσει ποτέ.
Όσο σκύβουμε το κεφάλι, τόσο θα συνεχίζει να πιέζει.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου